واکاوی تخریب کوچه باغهای باستانی سیوند

 

از عوامل تخریب و تهدید کننده کوچه باغهای تاریخی سیوند می توان به چند عامل اصلی اشاره کرد.

 

فروش باغ به غریبه ها

این هم عاملی بود که اگر چه به همین سالهای اخیر بر می گردد اما به سرعت موجب تخریب کوچه باغها شد.غریبه هایی که هنگامی از کنار میوه فروشی ها می گذشتند و قیمتهای بالا را بر روی میوه ها می دیدند با یک حساب سرانگشتی حساب می کردند که هزارمتر باغ در هر سال دهها میلیون محصول می دهد به فکر خرید باغ می افتادند غافل از اینکه نصف قیمتی که در میوه فروشی میوه فروخته می شود از باغدار خریده نمی شود غافل تر آنکه باغ نیاز به آبیاری،هرس،پاکنی(شخم)،سم پاشی،بیرون آوردن و بریدن علفهای هرز و.... دارد.

خب پس از خرید باغ متوجه می شدند که آن حسابی که کردند اکنون جواب نمی دهد پس چه می کردند می گفتند که باغ محصول زیادی داشته که دزدیده شده پس دیوار کهن را تخریب و یک دیوار بلوکی می گذاریم تا کسی دزدی نکند پس از دیوار بلوکی بازهم به آن برآورد اولیه نمی رسند اینبار یکی را استخدام می کنند تا کار باغ را انجام دهد توجه داشته باشید که از نگاه آنان باغ دو روز بیشتر در سال نیاز به کار ندارد،پس از اینکارهم باز به حساب اولیه نمی رسنذد اینبار آستین ها را بالا می زنند تا خودشان کار باغ را انجام دهند اما تنها با یک بار آب دادن باغ برای همیشه از اینکار منصرف می شود و اکنون چه می گویند آری درست حدس زدید می گویند:ما باغ را برای تفریح می خواهیم نه برای درآمد پس باغ به حال خود برای همیشه رها می شود و باغ پاتوقی می شود برای انواع انحرافات و فسادهای اخلاقی صاحبان غریبه آن  .آیا این درست است که منابع مملکت را اینگونه هدر داد؟آیا در کشور چین هم کسی جرات چنین کاری دارد؟

فروش باغ به غریبه که نتیجه فرهنگ فسادی بود که در دولت اصلاحات بر کشور حاکم شد کاری که در شمال ایران موجب تخریب منابع کشور گردیده است آنچه مسلم است باغ باید ازان باغبان باشد و باغبان هم اهل همان مکان تا هم کشاورزی حفظ شود و هم فرهنگ آن منطقه و هم از فسادهای اخلاقی جلوگیری شود.

احداث جاده در پیچ سیوند

این جاده که شاهکار دولت اصلاحات بود که از حدود دوازده سال پیش با سفر خاتمی به فارس کلنگ آن زده شد و هنوز هم تکمیل نشده است از میان باغهای سیوند عبور کرد و باغهای بسیاری را هم تخریب کرد جالب آنکه با احداث جاده جدید شیراز اصفهان این جاده کارایی خود را از دست داد و جاده که غیر کارشناسی احداث شده بود به حال خود رها شد و تنها موجب تخریب کوچه باغهای تاریخی سیوند شد.

بی توجهی مسئولین

بی توجهی مسئولین نسبت به ارزش و قدمت کوچه باغهای باستانی سیوند غمی است بسیار  دردناک که بسیاری از مسئولین اصلا درکی از ارزش این کوچه باغها ندارند در حالی که اگر یک دیوار چینه ای در اروپا بود یک منبع درآمد توریستی محسوب می شد. حال عدم تلاش در جهت ثبت کوچه باغها در فهرست آثار ملی ایران توسط مسئولان اداره میراث فرهنگی و گردشگری مرودشت و عدم معرفی توسط ارگانهای استانی مانند شبکه فارس و...و عدم درک از سوی مسئولان محلی مانند شورای اسلامی سیوند و شهرداری و...این عامل را مهمتر از دیگر عوامل جلوه می دهد.همچنین عدم یک روزنامه و یا نشریه در سیوند و یا در استان برای انتشار ارزش و قدمت این کوچه باغها و همچنین انتقاد از مسئولان در امر کوتاهی نسبت به کوچه باغهای باستانی سیوند هم به وخامت اوضاع می افزوده است.

ورود تراکتر و ماشین به کوچه باغها

احداث جاده جدید شیراز اصفهان باعث شده تا غریبه ها به راحتی با ماشین به کوچه باغها تردد کنند با توجه به اینکه بسیاری از کوچه باغها ظرفیت عبور ماشین را ندارند که این عامل موجب برخورد ماشینها به پرچینها و تخریب آنها می شوند .همچنین در سالهای اخیر تردد تراکتورهای حمل شن که از بستر رودخانه اقدام به حمل شن می کنند علاوه بر تخریب زیست بوم رود سیوند موجب تخریب کوچه باغهای تاریخی سیوند و دیوارهای آن شده است.

تخریب توسط خود سیوندی ها

در سالهای اخیر هم عدم درک تعداد اندکی از سیوندیان از اهمیت دیوارهای تاریخی باغهای  سیوند و مهاجرت برخی سیوندیان به شهرهای بزرگ و عدم آشنایی نسل جوانشان با چینه و پرچین و.... و تنبل شدن در اثر زندگی یارانه ای هم یکی دیگر از عوامل تخریب است که این عامل به نظر می رسد از همه عوامل دیگر خطرناک باشد. توجه داشته باشید که همه سیوندیان دیوارهای تاریخی کوچه باغها را همچون نیاکان و حتی جان خویش پاس می دارند حتی سیوندیانی که بیرون از سیوند زندگی می کنند تنها انگشت شماری از سیوندیان از این حقیقت بزرگ غافل اند.

ورود غریبه ها به کوچه باغها

ورود غریبه ها که در سالهای اخیر به کوچه باغها موجب تخریب و آتش گرفتن جنگلها و پرچینهای باغها شده است و هم چنین رها ساختن زباله های شیمیایی در کوچه باغها و انداختن پرچینها و دیوارهای باغها نیز از آثار ورود غریبه ها به کوچه باغهای باستانی سیوند می باشد.

وبلاگ سیوندی بسازید

 

امروزه یکی از مهمترین ابزار اطلاع رسانی دنیای مجازی یا همان اینترنت است که می توان دیدگاه ها ،نظرات و عقاید خود را به هر فرد در هر نقطه از جهان رساند. ساخت وبلاگ به عنوان یک ابزار بسیار ساده تر از سایت می تواند در جهت معرفی و شناساندن اندیشه هایتان به دیگران به شما کمک کند. شما سیوندی زبان عزیز می توانید از همین اکنون یک وبلاگ سیوندی بسازید.برای ساخت وبلاگ هم نیازی نیست کتابهای زیادی در مورد سیوندی خوانده باشید یا استاد دانشگاه باشید بلکه هر قدر اطلاعات هم بسیار مفید است چرا که بسیاری از افراد نام استاد دانشگاه را با خود یدک می کشند و خود را قیم مردم سیوند می دانند اما تا کنون حتی یک مقاله هم در مورد سیوندی ننوشته اند و یا اگر هم نوشته اند  بدانید سیوند آنقدر ظرفیت دارد که هر سیوندی خود گنجینه ای از هزاران کتاب می باشد. شیوه ساخت وبلاگ بسیار آسان و رایگان  می باشد  کافی است به یکی از پایگاههای میزبان بروید مانند

Blogfa.com

Persianblog.com

Mihanblog.com

با ورود به یکی از سایتهای بالا بر روی گزینه ساخت وبلاگ کلیک کرده و بقیه مراحل بسیار ساده است که خود سایت به شما کمک می کند. در ادامه شما را با دو وبلاگ سیوندی آشنا می کنیم.

فارس شناخت

http://farsshenakht.blogfa.com/

این وبلاگ را یکی از سیوندی زبانان عزیز بنام آقای محمدجواد کاظمی سیوندی راه اندازی کرده اند ایشان عضو هیئت رئیسه و موسس انجمن دوستداران میراث فرهنگی استان فارس می باشند ایشان دارای لیسانس علوم سیاسی و سالها در جهت معرفی و پاسداشت میراث فرهنگی و همچنین زبان سیوندی تلاش نموده اند.

سیوند از نگاه من....

http:// sivand2009.blogfa.com/

این وبلاگ را یکی دیگر از سیوندی زبانان عزیز راه اندازی کرده است که به خاطرات شخصی خود از سیوند می پردازد شاید در نگاه اول فکر کنید که خاطرات شخصی چه ربطی به سیوندی دارد اما با کمی دقت مشاهده خواهید کرد که در همین خاطرات شخصی چقدر اطلاعات درمورد سیوندی می توانید بیابید در واقع همانطور که از نامش هم پیداست این وبلاگ با نگاهی تازه به سیوند نگریسته دیدی که وبلاگ زووآن ئ سیوندی از آن غافل بوده است که این یک مزیت برای این وبلاگ محسوب می شود.توجه داشته باشید که صاحب و نویسنده وبلاگ معلوم نیست و هیچکدام آنرا نمی شناسیم شما هم لازم نیست که حتما نام و نام خانوادگیتان را به همه بگویید بلکه می توانید با یک نام مستعار و یا نام کوچکتان مشغول بکار شوید.

واین هم دو ویژه نامه از این وبلاگ

http://gosira.blogfa.com/

http:// sivandigar.blogfa.com/

 

 

از هم اکنون دست بکار ساخت وبلاگ سیوندی شوید اگر وبلاگ سیوندی ساختید ما را بی خبر نگذارید.

زبان سیوندی، زبان فراموش شده ....

 

هر زبانی برای بیان مفاهیم خود مجموعه ای از اصوات را مورد استفاده قرار می دهد که ممکن است صوت یا اصواتی ازآن زبان در زبان دیگر وجود نداشته باشد ولی به طور کلی تعداد اصواتی که در تمام زبان های دنیا وجود دارد محدود می باشد.این گونه صداها را اصوات گفتاری می نامند.

این جستار در تلاش شناساندن گویش خاص مردمی است که روزگاری به دلیل عدم اختلاط آن با زبان فارسی نو، سخت مورد توجه پژوهشگران خارجی و ایرانی بوده است.

این زبان سیوندی مشتمل بر 25 همخوان، 8 وا که و 3 مصوت مرکب است .(همخوان ها اصواتی هستند که به هنگام تولید آنها هوا پس از عبور از حنجره – با لرزش تارهای صوتی یا بدون لرزش آن ها – در حلول مجراهای حلق و دهان با مانعی به صورت انسداد  سایش  لرزش و لغزش برخورد کند.

واکه ها اصواتی هستند که به هنگام تولید آن ها هوا پس از عبور از حنجره و لرزاندن پرده های صوتی بدون برخورد با مانع و ایجاد انسداد ، سایش و لرزش از مجراهای حلق و دهان آزادانه عبور کند.)

متاًسفانه امروزه به دلیل عدم اطلاع اهالی در خصوص اهمیتش روزبه روز غنای واژگانی این گویش در اثر هجوم زبان فارسی نو فرسایش یافته و تخریب می گردد.اهمیت این زبان دراین است که در سطح استان فارس تنها اهالی سیوند هستند که به این زبان خاص تکلم می نمایند و به گفته ارانسکی زبان شناس  معروف در کتاب «مقدمه لغه ایرانی» ؛همچون جزیره ای در دریای زبان فارسی استان فارس مهجور مانده است.

سیوند در فاصله 80کیلومتری شمال شیراز بر سر جاده شوسه شیراز به تهران قرار دارد.

موقعیت جغرافیایی آن که در گذشته بر سر راه سفر مستشرقین سیاحان اروپایی به تخت جمشید قرار داشته سبب گردیده که از اواخر قرن نوزدهم میلادی محقیقین اروپایی به زبان خاص این قوم توجه نموده و به تحقیق درباره آن بپردازند.از جمله این اندیشمندان می توان به :

آندریاس آلمانی (1878م.)

پروفسور ژوکوفسکی روسی(1880م.)

کلمان هورا(1893م.)

پروفسور آلمانی(1909م.)

هندگ(1936م.)

مورگی شیرینه(1960م.)

پی یرلوکوک(1997م.)

اشاره کرد.

 

 

حتی نزدیکترین روستاها به سیوند روستای قوام آباد در 4 کیلومتری شمال غربی و روستای   دشتبال در 6 کیلومتری جنوب شرقی آن است؛ هیچ یک از اهالی این دو روستا زبان خاص اهالی سیوند را متوجه نمی شوند.

 

در سال 1339آقای جمال زیانی در مجله دانشکده ادبیات شیراز

این زبان را بسیارنزدیک به زبان پهلوی ساسانی دانسته و معتقد است که شاید از آن روزگار باقی مانده است.

 

نزدیکی چند واژه از این گویش با زبان پهلوی «فارسی میانه»

این نظریه را محکم تر می نماید:

فریاد زدن :وانگ«سیوندی»وانگ «پهلوی»

برف:ورف«سیوندی»ورف«پهلوی»

بهار:واهار«سیوندی»واهار«پهلوی»

بره:وره«سیوندی»ورک«پهلوی»

و .........

با بررسی تطبیقی آواهای گویش سیوندی ،فارسی نو ،زبان پهلوی و فارسی باستان نتایج زیر به دست آمد:

در برخی موارد «خ» پهلوی و فارسی نو در آغاز واژه در گویش سیوندی  به ف  تبدیل شده است:   خفتن«فارسی نو» خوفتن «پهلوی» خوفته«فارسی باستان»  «فتن»سیوندی

*خون«فارسی نو» خون« پهلوی» وهونی «فارسی باستان»

فین «سیوندی »

برخی از «ه» های باستانی در فارسی نو به «خ» تبدیل شده

و در سیوندی به «ف» تبدیل گردیده است:

خشک«فارسی نو»هوشک«پهلوی» هوشکه «فارسی باستان»

فشک«سیوندی»

         فروختن«فارسی نو»  فروختن«پهلوی»  روتن«سیوندی»

 

   منبع:کتاب زبان سیوندی گویش فراموش شده ،سیف الله سیوندزاده،مقدمه

"اِشکَن" کهن واژه زیستن در واژگان کهن زبان کوچه باغهای کهن سیوند

اگر از جوی اصلی سیوند که از رودخانه سیوند  منشعب می گردد بگذریم شاهد جوی های فرعی هستیم که عمود بر جوی اصلی که در سیوندی به آن "دوءس," می گویند به آن متصل شده است. این تقسیم کننده های آب که "اِشکَن" نامیده می شود آب باغهای سیوند را تامین می کند. و هر "اِشکَن" که از "دوءس," منشعب می شود در پایین دست به "اِشکَن" های فرعی کوچکتری تقسیم  بندی می شود. به جز کوچه  باغ  "جُفتیٍ" که دارای دو "اِشکَن" است هرکوچه باغ در سیوند دارای یک "اِشکَن" مجزا می باشد.که هر "اِشکَن" نامی بخصوص دارد که این نام در بیشتر موارد نام کسی بوده است که باغش در کنار آن "اِشکَن" بوده است از آنجا که سالهاست این "اِشکَن" ها وجود دارد شاید هیچ کس کسانی را نام آنها بر روی "اِشکَن"  مربوطه نهاده شده است را اصلا نشناسد و آن باغ پس از مرگ آن شخص به فرزندان آن رسیده است و در طول سالهای بسیار فرزندان آن شخص هم حتی آن شخص را نمی شناسند چرا که دهها نسل گذشته است اما نام "اِشکَن" هنوز از بین نرفته است و همه آن کوچه باغ و "اِشکَن" را به نام آن شخص می شناسند نام برخی "اِشکَن" ها هم نام شخص نیست مانند همین "اِشکَن یٍ جُفتیٍ" که به دلیل دو تا بودن به همین نام مشهور شده است توجه داشته باشد که نام کوجه باغها هم از نام "اِشکَن" هایشان گرفته شده اند در واقع هر کوچه باغ را در سیوند با نام "اِشکَن" آن می شناسند. از "اِشکَن" های معروف سیوند می توان به "اِشکَن" های زیر اشاره کرد:(چون واژه "اِشکَن" یک واژه مذکر در زبان سیوندی است پس هنگام مضاف و مضاف الیه "یٍ" می گیرد –رجوع شود به مقاله مونث و مذکر در زبان سیوندی :نیرا و مایه تو زوآن سیوندی)

 

*"اِشکَن یٍ قوامی "

*"اِشکَن یٍ مرادی "

*"اِشکَن یٍ نیستری "

*"اِشکَن یٍ  محمدباقری"

*"اِشکَن یٍ جُفتیٍ "

*"اِشکَن یٍ علیجانی "

*"اِشکَن یٍ حاج محمدرضایی"

*"اِشکَن یٍ فیٍنیٍ "

*"اِشکَن یٍ ریٍگیٍ "

*"اِشکَن یٍ اُستِواریٍ"

*"اِشکَن یٍ علیخانی"

و

.

.

.

آیا می دانید اگر کوچه باغهای تارخی سیوند نابود شد دیگر دست یافتن به آن غیر ممکن است؟آیا می دانید یک دیوار بلوکی را جایگزین دیوار کهن کردن برای همیشه تاریخ یک ملت را نابود می کند؟آیا میدانید نابودی کوچه باغها و دیوار های کهن نابودی همیشگی است و دیگر هیچگاه آن هم پیشینه و زیبایی باز نخواهد گشت؟

اگر می دانید پس چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشمانی

یادمان باشد که سیوند متعلق به سیوندیان نیست بلکه پیشینه و تاریخ همه مردم ایران است پس بیاییم بدهکار دیگران نباشیم بلکه امانتدار دیگران و آیندگانمان باشیم.

 

به یاد داشته باشیم که "اِشکَن" و کوچه باغهای باستانی سیوند هویت ما سیوندیان است و سیوندی تا هنگامی زنده است که هویتش زنده باشد

بهار در کوچه باغهای سه هزار ساله سیوند

 

و چون زمین بدین سان گشت درخت نو گل و شکوفه و بهار همگی نو

و چون طی شد هجر یار مطرب بزن نی و ساقی بیار می کامد نوبهار

آری نوبهاری بزرگ و زیبا به اندازه همه زیبایی و بزرگی سیوند زیبا، از همه زیباتر کوچه باغهای چند هزار ساله سیوند،درهم آمیزش تاریخ و طبیعت،زیبایی دستان خدای بر روی دستان بنده در رستاخیز گِل و خشت و "چیءن," و "بُشم"،و "اِشکیءز," و "....

 

آمدن بهار طراوت و زیبایی بی نظیری به سیوند هدیه می کند از کوه گرفته تا باغ و رودخانه و همه جای سیوند اما آنچه بسیار نمایان می کند کوچه باغهای تاریخی با سبز شدن روی پرچین ها و کف کوچه باغها و و گردش و فوارش آب در کناره کوچه باغهای باستانی سیوند صحنه ای است بسیار زیبا که شکوفه دادن درختان و افتادن بر روی دیوارها بهشتی را که خداوند توصیف می کند در نظر آدم خاکی تجسم می نماید اگر چه چند دیوار بلوکی در سالهای اخیر تکه ای وحشتناک از جهنم را بر آدمی پدیدار می کند.

متاسفانه ورود غریبه ها در سالهای اخیر موجب آسیب و زیان به زیبایی این کوچه باغهای باستانی سیوند شده است باشد که در هنگام سفر میراث میزبان را همچون جان و مال خویش حفظ نماییم که میراث میراث مردم سیوند میراث همه ایران و ایرانیان است.

بیاییم همه با هم با نگهداری و پاسداشت کوچه باغهای تاریخی سیوند در ثواب پاسداشت هویت،فرهنگ و تاریخ خود شریک باشیم و میهن پرستی خویش را به همگان نشان دهیم چرا که  به فرموده پیغمبر اکرم صل الله علیه و آله : حب الوطن من الایمان /دوست داشتن میهن نشانه ایمان است.

 

متاسفانه مشکلی در نمایش عکس ها پیش آمده به محض حل مشکل عکس ها را می توانید ببینید.

"جَفَن" و "آءسَک" سازی صنایع دستی به درازای تاریخ اما رو به فراموشی سیوند

 

 

"کهن تا درازای نخستین باستان،تا آن روز که آدمی یاد گرفت باید از سنگ سنگتر شود تا بر سنگ شکاف اندازد تا بدین سنگین شدن چون سنگ بماند ،روزگاری که آن را روزگار سنگ (عصر حجر) نامیدند ،روزگاری که جز سنگ کسی همنشین آدمی نبود پس همه ابزار آدمی از سنگ شد و سنگ سنگ را تراشید تا ابزاری برای آدمی بسازد این شیوه کهن و باستان تا بدین روز در سیوند ماند تا اکنون از هنرهای دستی سیوندیان گردد."

"جَفَن" واژه ای است سیوندی که به هاونی که از سنگ ساخته می شود می گویند و "آءسَک" نیز واژه سیوندی دیگری است در معنای آسیاب کوچک که به آسیابهای سنگی که در خانه ها استفاده می گردد اطلاق می شود.

 "آءسَک" بیشتر برای لپه کردن نخود و خرد کردن چیزهای دیگر استفاده می شود و از "جَفَن" برای کوبیدن و تکه تکه کردن گوشت همچنین پودر کردن خشکبار استفاده می گردد.

"جَفَن" از تراشیده شدن و بیرون آوردن یک گود از یک سنگ تشکیل می شود که گاهی این گود درون یک سنگ بزرگ تراشیده می شود که دیگر امکان جابجایی آن وجود ندارد. "آءسَک" هم از دو سنگ دایره ای هم اندازه که یکی بر روی دیگری سوار و با حرکت دست سنگ بالایی بر روی سنگ پایین به چرخش درآورده می گردد و غله از سوراخی که در سنگ بالا درآورده شده است به میانه دو سنگ می افتد و با لغزش دو سنگ پوست غله جدا شده و یا دو نیم می شود و ا ز کناره های دو سنگ بیرون می آید.

عکس های چند "جَفَن" قدیمی را که از شهر تاریخی سیوند "د,کاءن," بیرون آمده است را می توانید در ادامه مطلب ببینید توجه داشته باشید که گونه هایی که هم اکنون نیز ساخته می شوند همانند همان گونه های کهن می باشند.

باحفظ و نگهداری و ترویج  این گونه کهن از صنایع دستی سیوند برای آیندگان و فرزندانمان میراث پرافتخار گذشته را چون گنجی گران بها  به آنان هدیه دهیم تا آنان نیز چون ما وارثان بزرگ گنج نیاکانشان باشند.

 

شما چه نامی را پیشنهاد می دهید؟

 

بنیاد سیوند شناسی "پِلِک آءردِگاء" در نظر دارد در آستانه دو سالگی و پا نهادن در سال سوم فعالیت خود سه ویژه نامه یکی با موضوع اجتماعی و خانوادگی و دیگری در زمینه ادبیات و یک ویژه نامه علمی تاسیس کند. حال این بنیاد از شما می خواهد که نام پیشنهادی خود را برای ما بفرستید (در نظر بدهید)

نام های پیشنهادی از دو ویژگی باید برخوردار باشد

1-نام پیشنهادی باید یک واژه سیوندی باشد.

2-نام پیشنهادی باید مرتبط با موضوع ویژه نامه باشد.

به نظر شما چه ویژه نامه های دیگری باید به بنیاد سیوند شناسی افزوده شود؟

"سیٍوَندیٍا سیٍوَندیٍ گَپ بِدیم,"

 

 

شاید امروزه همه مردم سیوند بر این نکته واقف شده اند که حتما باید سیوندی حرف بزنند و هویت و ریشه آنها در سیوندی سخن گفتن است حتی اگر در سیوند هم زندگی نکنند اما متاسفانه این نکته که سیوندی را باید سیوندی سخن بگویند فراموش می شود و واژگان بیگانه جایگزین واژه های سیوندی می شود و یا دستور زبان سیوندی تحت تاثیر فارسی قرار می گیرد و یا کنایات و استعارات سیوندی کنارگذاشته و کنایات فارسی به سیوندی ترجمه می شود و یا حتی بدتر بدون ترجمه وارد زبان سیوندی می شود.

بیاییم از همین امروز واژگان کهن سیوندی را که کمتر بکار می بریم یا متاسفانه کنار گذارده ایم دوباره زنده کنیم  و این واژگان را برای فرزندانمان بگوییم تا تاکیدی بر پاسداشت و حفظ آن باشد می توانیم هرگاه واژه کهنی را پیدا می کنیم یادداشت کنیم و واژگان را در جایی بنهیم که در یک روز چند بار با آن برخورد کنیم تا واژه حسابی وارد زبان گفتاریمان گردد چرا که لغت نامه آن چیزی نیست که در گوشه کتابهای فرهنگ لغت نهاده شده باشد بلکه لغت نامه واژگانی است که در زبان روزمره با هر بار بازگو کردن و تکرار زنده بودن خویش را نمایان می سازد.

و همواره بیاد داشته باشیم که سیوندی سخن گفتن هنری است بزرگ و گرانسنگ اما سیوندی را سیوندی سخن گفتن هنری است بس بالاتر و برتر از سیوندی سخن گفتن

باشد که همگان سیوندی را سیوندی حرف بزنیم یا

"سیٍوَندیٍا سیٍوَندیٍ گَپ بِدیم,"

بهار و باز مشکل تخریب سیوند

 

با آمدن بهار  و دگرگون شدن هستی، سیوند نیز رنگ و بویی تازه می گیرد باغها و کوچه باغها رنگارنگ و مدهوش از شکوفه و گلهای بهاری رودخانه زلال و پاک و خروشان و کوهها سبز و زنده از خروش چشمه سارهای زیبا و بسیار

اما مشکل ورود بیگانه ها به سیوند و تخریب نمایش قدرت آفرینش چون زخمی بر این همه زیبایی است . هجوم به کوهسار و رفتن به بالاترین نقاط با ماشین و ریختن مواد پلاستیکی و غیرقابل تجزیه از یک سو و شب ماندن در کوه و به آتش کشیدن درخت از سوی دیگر  روح این جاندار تسبیح گوی خدای را می آزاراند.

متاسفانه غریبه ها بخصوص مرودشت و روستاهای اطراف آن در این هنگام به یاد زمانی که در کوه به چوپانی و عشایری می پرداختند به یاد  آنروزها چند روزی را می خواهند به همان شیوه سر کنند که در شب هنگام و با سرد شدن هوا به سراغ درختان سبز که حتی برخی شکوفه نیز کرده اند می روند و با ریختن نفت و بنزین بر روی درختان بهای گرم شدنشان را این موجود زنده با سوختنش می پردازد.

این چه تفریح و سلامتی است که با ماشین تا بالاترین نقاط کوه بروی و در کنار ماشین بنشینی تخمه مصرف کنی،قلیان بکشی،ورق بازی کنی،از این آهنگهای جدید گوش دهی و گه گاهی هم چند قدم برداری و برای تنوع درختی یا بوته ای را به آتش بکشی پس شب که شد احساس سرما کنی و نزدیکترین درخت یا هر گیاه دیگر را برای گرم شدن به آتش بکشی در آخر هم کوهی از آشغال مواد شیمیایی در آنجا رها کنی....

آری این بهترین نسخه برای سلامتی و کاری بسیار نیکو آنچنانکه در نصایح و اندرزهای بزرگان ما آمده است.

از شما سیوندیان و همه دوستداران طبیعت می خواهیم در این روزها با چنین افرادی مقابله کنید و مانع تخریب این افراد بی فرهنگ_که اکثرا مرودشتی و روستاهای اطراف آن هستند_شوید.