"سیٍوَندیٍا سیٍوَندیٍ گَپ بِدیم,"
شاید امروزه همه مردم سیوند بر این نکته واقف شده اند که حتما باید سیوندی حرف بزنند و هویت و ریشه آنها در سیوندی سخن گفتن است حتی اگر در سیوند هم زندگی نکنند اما متاسفانه این نکته که سیوندی را باید سیوندی سخن بگویند فراموش می شود و واژگان بیگانه جایگزین واژه های سیوندی می شود و یا دستور زبان سیوندی تحت تاثیر فارسی قرار می گیرد و یا کنایات و استعارات سیوندی کنارگذاشته و کنایات فارسی به سیوندی ترجمه می شود و یا حتی بدتر بدون ترجمه وارد زبان سیوندی می شود.
بیاییم از همین امروز واژگان کهن سیوندی را که کمتر بکار می بریم یا متاسفانه کنار گذارده ایم دوباره زنده کنیم و این واژگان را برای فرزندانمان بگوییم تا تاکیدی بر پاسداشت و حفظ آن باشد می توانیم هرگاه واژه کهنی را پیدا می کنیم یادداشت کنیم و واژگان را در جایی بنهیم که در یک روز چند بار با آن برخورد کنیم تا واژه حسابی وارد زبان گفتاریمان گردد چرا که لغت نامه آن چیزی نیست که در گوشه کتابهای فرهنگ لغت نهاده شده باشد بلکه لغت نامه واژگانی است که در زبان روزمره با هر بار بازگو کردن و تکرار زنده بودن خویش را نمایان می سازد.
و همواره بیاد داشته باشیم که سیوندی سخن گفتن هنری است بزرگ و گرانسنگ اما سیوندی را سیوندی سخن گفتن هنری است بس بالاتر و برتر از سیوندی سخن گفتن
باشد که همگان سیوندی را سیوندی حرف بزنیم یا
"سیٍوَندیٍا سیٍوَندیٍ گَپ بِدیم,"