(siy)تو زووآن ئ سیوندی همنه زووآن گر کائنه(کهن/باستانی) مئاشیمه مآی/ماه ای فقط تو سیوندی مندان توفارسی ا میان شیان ا دوکآناش ماشونه "ماه"  تو کردی شمالیم هنی مندان "mang"/"mah تو اینگیلیسی م هند"moon/"month" تو سیوندیم هند دامنا نیآ کریکه:

مآی روشا: maay rusha

مآی اول ئ واهار:    maay aval-i vahar

همی مانه

ماه وینیشدا:ma(h) vinishda 

ماه گرتش:ma(h) gortesh 

زووآن همه زووآن قرسین چی گر اوستایی توش خیلین همه بایه نیاش داریمه وسیوندیا سیوندی گپ ویندیمه ایه شمئم نبشتای(مقاله) داریکه بری همه بیکینیکه تا هموما سیوندیا سیوندی گپ بدیمه...

 

(fa)یکی از ویژگی های زبانهای ایرانی در قدیم تفاوت میان ماه آسمان و "ماه تقویمی" بوده است برای مثال در زبان انگلیسی( "moon/"month") بکار می رود این ویژگی متاسفانه در فارسی از بین رفته مثلا "ماه رمضان/تیرماه" یا"ماه تابان" ودر میان زبانهای ایرانی تنها در کوردی شمالی وسیوندی بازتاب خویش را حفظ نموده است. مثلا در کوردی شمالی "mang"/"mah" به ترتیب برای ماه آسمان وماه تقویمی بکار گرفته می شود. در زبان سیوندی برای ماه آسمان از واژه ماه/ma(h) ولی برای ماه تقویمی مآی/maay  بکار گرفته می شود برای نمونه:

مآی روشا: maay rusha (ماه رمضان)

مآی اول ئ واهار:    maay aval-i vahar

یا

ماه وینیشدا:ma(h) vinishda  (ماه برآمد)

ماه گرتش:ma(h) gortesh  (ماه گرفت)