تلگرافخانه سیوند یکی از قدیمی ترین تلگرافخانه های ایران  و کهن ترین تلگرافخانه استان فارس می باشد تگلرافخانه سیوند دارای یک عمارت بسیار مجلل بوده که به قلعه فرنگی با کلاه فرنگی مشهور بوده است و بدلیل آب و هوای بسیار خوب سیوند،امنیت بالای  سیوند اغلب اروپاییان فارس ،سیوند و این عمارت را برای زندگی بر می گزیدند در محوطه تلگرافخانه سیوند آرامگاه دختری انگلیسی وجود دارد که در تلگرافخانه فوت نموده و تاریخ سنگ قبر آن به 1898 میلادی یعنی حدود 115 سال پیش برمی گردد

متاسفانه این عمارت باشکوه  تاریخی  به برکت ژست روشن فکری برخی از افراد همانند حمام طاقی سیوند،باغ امتیازسیوند  و .... تخریب گردیدکه اکنون ویرانه های آن باقی می باشد.

از نامهای دیگر این عمارت پر عظمت می توان به قلعه ارامنه بدلیل زندگی فرنگیان در این قلعه اشاره نمود.

در ذیقعده 1304 قمری پس از فرار رضاخان عرب کتی و الله مراد خان از زندان حکومتی شیراز و گریختن به  روستای قصرالدشت کمین و محاصره روستا خبر آن توسط تلگرافی از تلگرافخانه سیوند به صاحب دیوان رسید همچنین در همان سال خبر عزل صاحب دیوان طی تلگرافی به سیوند مخابره شد تا  به منشی وی که به آباده رفته  بود ابلاغ گردد  که با این اوصاف در 128 سال پیش نیز تلگراف خانه سیوند وجود داشته است. و در شمال فارس بجز تلگرافخانه سیوند هیچ تلگرافخانه ای نبوده و نزدیکتریت تلگرافخانه به آباده تلگرافخانه سیوند بوده است.

همچنین در اوایل صفر 1340 قمری پس از فرار خانبازخان ، قوام الملک به سیوند تلگراف نمود وبه سپاه خود دستور داد تا روی خانه خانبازخان ریخته و آنجا را بچاپند.

تلگرافخانه ها در ایران ابتدا استفاده نظامی داشته اند که پس از همه گیر شدن خدمات پستی تلگرافخانه سیوند بسط بیشتری پیدا نمود و به اداره پست و تلگراف سیوند تبدیل شد این اداره دومین اداره پست و تلگراف استان پس از شیراز بود که تاسیس شد متاسفانه پس از پیروزی انقلاب اسلامی این اداره به مرودشت انتقال و به اداراه پست  مرودشت تغییر نام داد و اداره پست و تلگراف سیوند به یک دفتر پستی ساده تقلیل یافت.

شخصیتهای مهمی در این عمارت سکونت داشته یا اطراق نموده اند و قسمتهایی از سریال دلیران تنگستان (رئیسعلی دلواری) نیز در این عمارت تصویر برداری شده است.

مشخص نیست این افراد بی سواد که به تعبیر رئیس جمهور محبوبمان دکتر احمدی نژاد ژست روشن فکری می گیرند اما به اندازه یک بزغاله هم نمی فهمند تا کی می خواهند  برای سیوند تصمیم گیری می کنند و اثر تاریخی بعد که سرنوشت عمارت تلگرافخانه سیوند،حمام طاقی سیوند (خانه بهداشت)، تپه هخامنشی تل نیجویی سیوند، باغ تاریخی امتیاز ،گورستان قاجاری سیوند (ورزشگاه)، حوض باستانی چشمه آب معدنی لیرک سیوند،چنار کهنسال مسجد جامع سیوند ،سروکهنسال حسینیه ولی عصر (عج) سیوند و.... را داشته باشد کدام اثر تاریخی است؟؟؟؟

تخریب کنندگان قلعه فرنگی سیوند  ثروتمندانی بوده اند که رضای خوانین و حکومت فاسد پهلوی را بر رضای خدا ترجیح می دادند و اگرچه سیوندی بوده اند اما تنوره شان از جای دیگری پر آب می گردید

باشد که شرمنده فرزندانمان نباشم و لعنت و نفرین را پس از مرگ توشه راهمان نکنیم همانگونه که لعن و نفرین ما ویران کنندگان اثر تاریخی تلگرافخانه را بدرقه راه می کند  پس

لعن و نفرین خدا بر ویران کنندگان عمارت باستانی تلگرافخانه سیوند افزون باد آتش دوزخشان