محرم در سیوند جایگاهی بس سترگ و شاخص دارد که شاید به جرات توان گفت که در هیچ جای ایران مراسم و سنتهای خاص وجود ندارد.

شاخص ترین و زیباترین بخش عزاداری امام حسین علیه السلام که در سیوندی به آن "مَگلِس" یا "مَگلِز"می گویند علم سیوندی است به در ستی ریشه علم سیوند مشخص نیست.اما آنچه مشخص است این علم منصوب به حضرت عباس علیه السلام است و به جز در سیوند در هیچ جای ایران چنین علمی یافت نمی گردد.(اگر چه امروزه در روستاهای اطراف سیوند هم چنین علمی پیدا می گردد اما این علمها چند سالی است که در این روستاها ساخته می شود و به بزرگی علم سیوند نیستند بلکه کوچکتر و دایره ای هم نیستند و به مانند علم سیوند این همه پارچه ندارند)

 

اَلَم یٍ سیٍوَندیٍ/علم سیوندی

علم سیوند که منسوب به حضرت عباس علیه السلام می باشد که نسبتا سنگین ویک نفر آنرا بلند می کند وحرکت می دهد. یک چوب بلند  ویک قطعه مخروطی شکل آهنی اسکلت علم سیوندی را تشکیل می دهند.علم با پارچه پوشیده می گردد و  سطح دایره ای مخروط در قسمت یک سومی بالایی علم نصب می گردد و نوک مخروط تا بالای چوب امتداد می یابد با کشیدن پارچه بر روی مخروط (توجه داشته باشید که تمامی این پارچه ها  متبرک شده و از اماکن مقدس جمع آوری گردیده است) شکل یک خیمه  بالای علم به خود می گردد و  انتهایپارچه های دیگر بطور رنگارنگ بر روی محیط سطح مقطع دایره ای بسته می گردد. در روی نوک علم نیز دو چوب به صورت عمود منصف یکدیگر بر روی نوک علم نصب می گردد و در نقطه تقاطع یک شمشیر قرار میگیرد .

 

 

گِرِند دِیَن یٍ اَلَم یٍ سیٍوَند/گره زدن علم سیوند

یکی از سنتها در سیوند گره زدن پارچه های آویزان از علم است. از آنجا که این علم منسوب به حضرت عباس علیه السلام است وخیلی ها حتی آنرا علم حضرت عباس علیه السلام می نامند.همه می دانیم که حضرت عباس علیه السلام در کربلا دست خود را از دست داد که می توان گفت این پارچه ها دستان حضرت عباس علیه السلام است دست که همواره نماد دستگیری مدد و کمک بوده است از آنجا که در مددجویی از حضرت ابوالفضل علیه السلام بسیار توصیه شده  و به ایشان باب الحوائج می گویند این پارچه های آویزان که تعدادشان هم زیاد است برای گشایش مشکلات و کمک و مساعدت از مردم با سمت پایین آمده است تا مردم با گره زدن و درخواست حاجت خویش از حضرت ابوالفضل علیه السلام مشکل خویش را به دستان مبارک ایشان مرتفع سازند.

 

 

شمشیر بر روی علم سیوندی

بر روی علم شمشیر نصب می گردد شمشیر که نماد نبرد و جنگ است و نشان حماسی علم سیوندی است. بر روی این علم یک میوه (انار،پرتقال،سیب،و...) با فرو رفتن شمشیر در میوه قرار می گیرد.میوه نماد مظلومیت است  ودر عین حال پیروزی خون بر شمشیر

 

مَگلِس یٍ سیٍوَندیٍ

"مَگلِس" یا "مَگلِز" در اصل از واژه عربی مجلس گرفته شده است که با قرار گیری در نظام آوایی سیوندی همگون با نظام آوایی این زبان کهن گشته است وبه معنای مجلس سوگواری و عزاداری سید الشهدا امام حسین علیه السلام اطلاق می گردد."مَگلِس" سیوندی با توجه به روحیه پر جنب و جوشی و زرنگی و چالاکی سیوندی ها که همه جا زبانزد هم می باشد بسیار پر شور و پر سر وصداست که شاید به جرات توان گفت که در همه جای ایران بی نظیر است. مردم سیوند در طبل زنی و زنجیر زنی سبک ویژه خویش را دارند که در هیچ جای ایران چنین سبکی یافت نمی گردد

 

قربانی کردن در جلوی علم سیوندی

مردم سیوند از دیرباز اعتقاد داشته و دارند که گوسفند،گاو و... را که در عاشورا و تاسوعا نذر و قربانی کنند در پیشاپیش علم ذبح کنند.



 

سخن پایانی

علم سیوندی از بهترین و زیباترین آیینهای عاشورایی و مذهبی ایران است که لزوم ثبت در میراث معنوی ایران بسیار مشهود است. از شما سیوندی زبانان و همچنین دیگر دوستداران و میراث داران فرهنگ کهن ایران زمین می خواهیم برای پاسداشت و زنده نگهداشتن میراث بزرگ ایران سترگ "اَلَم یٍ سیٍوَندیٍ" و "مَگلِس یٍ سیٍوَندیٍ" را به همه مردم ایران بزرگ معرفی کنید.

عکس ها را می توانید در ادامه مطلب ببینید . توجه داشته باشید که عکسهای این وبلاگ در اندازه بزرگ می باشند و امکان دیدن کامل عکس در وبلاگ نیست با ذخیره(save)تصاویر در سیستم خود به تصویر کامل بنگرید