زنده باد بهار

زنده بادا بهار

    زنده بادا بهار

       زنده بادا بهار

           زنده بادا بهار

                زنده بادا بهار

زنبور عسل در فرهنگ مردم سیوند

...............عسل در سیوند از دو نوع کندو یکی کندوی طبیعی یا همان کوهی و دیگری عسل کندو ست کندوهای عسل که بیشتر در صخره ها و مکانهای صعب العبور می باشند توسط افرادی وارد و توانمند به صخره نوردی انجام می شود

در سیوند nâne را درون ظرفی می گذارند و حدود بیست کیلوگرم عسل و nâne را می فشارند تا عسل آن رقیق تر گردد و امکان جداسازی آن فراهم گردد سپس nâne  نرم شده را درون کیسه ای ریخته و می فشارند تا عسل خارج شود پس از بیرون آمدن عسل تفاله باقیمانده در کیسه را درون دیگ می جوشانند که شهدی قرمز رنگ پدید می آید و در زبان سیوندی به آن dišow asal می گویند.و تفاله باقیمانده را مجددا در  دیگی دیگر می جوشانند و در حالی که بسیار گرم است  درون کیسه می ریزند و با دو چوب می فشارند تا شهد آن که گرم می باشد درون ظرفی از آب سرد ریخته شود تا بالافاصله منجمد گردد این ماده زرد رنگ را ša:m می نامند و برای استحکام بخشی استفاده می گردد گیوه دوزها در سیوند نخهای گیوه دوزی را با ša:m آغشته می سازند تا مستحکم تر گردد.

Barmân مومی است سیاه رنگ که درون آن عسل نبوده و برای گرفتن سوراخ ظروف فلزی و ترمیم آنها از آن استفاده می کنند.

 

سیوندیان اگر یک magaz عسل کمی داشته باشد آنرا برنمی دارند و از دیگر کندوها نیز پس از برداشت عسل مقداری عسل را در کندو می گذارند زیرا معتقدند magaz مقداری از عسل را باید در کندو داشته باشد تا بتواند عسل تولید کند و زنده بماند و به اصطلاح کور نکند.

کندوهای خانگی نیز در سیوند به دو صورت ساخته می گردد یکی که درون کنده درخت بید را خالی کرده و به عنوان کندو از آن استفاده می کنند و دیگری tol magazi که ظروفی سفالی شبیه خمره اما کوچکتر است که یک طرف آن را بسته و طرف دیگر را با گل می پوشانند و در هنگام برداشت عسل آنرا باز  و دوباره می پوشانند tol magazi را برخی برای استفاده بهتر درون دیوار کار می گذارند..................

برگرفته از کتاب تاریخ و فرهنگ سیوند از نویسنده وبلاگ(در حال تالیف)

شرح تصویر:زنبور عسل در کوههای سیوند،کوههای شرقی سیوند -سرکه-انتهای قسمت شمالشرقی دره زنگه بانی - مشرف به ویک-اردیبهشت91