"تِک تِکَک"سنت باستانی مردم سیوند در شب چهارشنبه سوری

"تِک تِکَک" سنت دیرینه و نیک سیوندیان است که گرانبهاتر و گران سنگتر از هر گونه  جواهر و گوهریست که دیرینگی و سالی به درازای دست کم 3000سال دارد کنون چنین گوهری که زنده ایستاده را در کدامین موزه و گنجینه باید پایسته پاس  داشت،ادامه و تداوم این آیین کهن بی شک برترین موزه و گنجینه نگهداری این گوهر و دُر گران پایه و پربهاست.

در شب چهارشنبه سوری بر سیوندیان است  چون کسی بیماری در خانه دارد رخساره و روی با چادر می پوشاند و با کاسه و چوبی در خانه ای را می کوبد بی آنکه اهل خانه روی او راببیند چیزی خوردنی در کاسه می نهد او که چادر به سر دارد به خانه میرود و خوراکی را به بیمار میدهد بر آن امید که بهبودی و نیک روزی پدید آید.

سیوند سترگ چون گنجینه و موزه ایست از ساختمان و کاخی کهن و باستانی دستور تکاتک واژگان زبان سیوندی و دیگر آیینهای نیک و باستانی سیوندی گوهرهای گران بهای این گنجینه اند که فراموشی یا بی مهری به هر کدام چونان شکست یا روبوده شدن گوهری باستانی است این گنجینه روان و زنده است که زندگی و جوشش این گنجینه در سایه بکار گیری و پایستگی گوهرهای بیشمار آن بی شک همیشگی است.

د,کآاءن, سیٍوَند

"د,کآاءن," نام  شهر قدیم سیوند پس از حمله محمود افغان به شهر پس از اسلام سیوند(سیوند خرابه) پدید آمد "د,کآاءن," بر خلاف سیوند خرابه که در مکانی صاف و هموار بنا شده است در دره ای صعب العبور به طوری که چشمه و جوی آبی از میان آن می گذشته پیدار گشته است.که نشان از ناامنی و غارت وتاراج  سیوند در زمان پس از صفویه می دهد. "د,کآاءن,"در جنوب سیوند کنونی واقع گردیده و تا حدود 190سال پیش مردم سیوند در این مکان می زیسته اند تا به مکان کنونی کوچ کرده اند.امروزه اگرچه میراث پیش از اسلام سیوند در شمال سیوند کنونی "تَنگ,فِشک" جولانگاه عشایر و مردم مرودشت برای غارت و چپاول گردیده است میراث پس از اسلام تا صفویه در شمال غربی سیوند کنونی(سیوند خرابه،کاروانسرای شاه عباسی سیوند،گورستان امامزاده سلطان کرم علیه السلام سیوند و....)سهم چپاول و غارت روستای قهماد(قوام آباد) گشته است. "د,کآاءن," نیز به مردم روستای "سِیدگَرٍ/سیدون" گردیده تا می توانند به کاوشس و تخریب و غارت بپردازند. امروزه اگر به "د,کآاءن, سیٍوَند:بروی بیش از آنکه شهری تاریخی را ببینید مکانی زیر و رو شده و به تاراج رفته را می بینید.

واگذاری زمینهای پایین "د,کآاءن,سیٍوَند" به اهالی روستای "سَیدگَرٍ/سیدون"  از سوی اداره جنگلبانی و مراتع مرودشت  و احداث کارخانه در آنجا و تسلط بیشتر سیدونی ها بر "د,کآاءن,سیٍوَند" روند تخریب و غارت را تندتر کرده است. توجه داشته باشید که "د,کآاءن,سیٍوَند"با سیوند کنونی کمتر از 500متر و با روستای "سَیدگَرٍ/سیدون"  17کیلومتر حال واگذاری زمینهای اطراف "د,کآاءن,سیٍوَند" به اهالی روستای "سَیدگَرٍ/سیدون"از سوی اداره مراتع و جنگلداری مرودشت جای بس شگفت و تعجب دارد.

عکسهای "د,کآاءن, سیٍوَند"آماده گردیده و به زودی در وبلاگ قرار می گیرد.

تَختَکیٍ گَریٍ وَرد خُرشیٍدیٍ سیٍوَند/صخره های فسیلی سیوند

صخره های فسیلی سیوند در شرق سیوند کنونی در منطقه ای بنام "پِرد وَردیٍ/پل سنگی سیوند" قرار دارد. در سالهای اخیر معدن سنگ در کنار آن این این صخره های باستانی را _ همچون چشمه "پِرد وَردیٍ" که توسط بیل مکانیکی و بولدوزرهای معدن سنگ تخریب شد_تهدید می کند.

عکس های این بخش را در ادامه مطلب ببینید. توجه داشته باشید که عکسهای این وبلاگ در اندازه بزرگ می باشند و امکان دیدن کامل عکس در وبلاگ نیست با ذخیره(save)تصاویر در سیستم خود به تصویر کامل بنگرید.

ادامه نوشته

وردنبشتاگرئ خاکه سان کائنه سیوند ری به ورچین

وردنبشتاگرئ خاکه سان کائنه سیوند ری به ورچین

سنگ نبشته های گورستان کهن سیوند رو به نابودی وانقراض

(fa)این گورستان که در کنار گورستان پیش از اسلام سیوند قراردارد.

(siy)ای خاکه سان  که کن ئ خاکه سان وراز اسلام سیوند قرارش گورتان.

 

(fa) پس از ورود امام رضا(ع) به ایران و مسلمان شدن سیوندیها با ورود حضرت عقیل بن موسی کاظم (ع) یا همان سلطان کرم به سیوند جایگزین گورستان سیوندی های زرتشتی شد

(siy) بعد آمه ین ئ  اومام رضا(ع) به ایران و مه سلمان گنین سیوندی گر همپی آمه ین عقیل کرئ موسی کاظم(ع) یا همو سلطان کرم(ع) به سیوند آمی یورد خاکه سان گبرگر ئ سیوندی

 

(fa) .این گورستان که محل دفن حضرت سلطان کرم(ع) برادر امام رضا(ع) نیز هست سنگها وقبرهای مربوط به تمامی دوره های پس از اسلام تا پایان صفویه وحمله محمود افغان به سیوند در آن مشاهده می شود

(siy) ای خاکه سان که یورد ئ اسپردن ئ سلطان کرم(ع) کاکای اومام رضا(ع) هم هند وردگر و مزارگر ئ اینه همو دورا گر بعد ئ اسلام تا آخر ئ صفویه و حمله محمود افخان به سیوند ا اونگا متانی بینی.

 

(fa) اما گورستان زمان صفویه نسبت به دیگر دوران از سنگ نوشته ها و سنگ قبرهای با ارزشتری نسبت  به بقیه گورستان برخوردار می باشد

(siy)آما خاکه سان دوره ی صفویه ا دوراگر دیه وردمزارگر و وردنبشتاگرش وه ترن.

 

(fa) .این سنگها باطول یک متر وشصت تا دو متر عرض چهل تا شصت سانتی متر وارتفاع سی تا چهل سانتیمتر که در قسمت ارتفاع سنگها صلوات برچهارده معصوم با ذکر"صل علی" و روی سنگ نام ونام پدر متوفی با پسوند"سیوندی" در بالای آن اشعار در کناره ها وتزیینات سرو هندسی چراغ گل وبوته مرغ شیر و.... مشاهده می شود

 (siy)ای وردگر که درازیشا یه متر ه شص تا دومتر پهنه ی چل تا شص سانت  ورازه ی(ارتفاع) سی تا چل سانت  که بغل ئ وردگر صلوات به چارده معصوم با نام ئ  "صل علی" و سر ورد گر نام و نام باآ مرده با نام "سیوندی" .ورازش  شئربا(شعر).ای یل و اویلش و دامن وردگر .دار. اکسگرئ هندسی. چراغ .ول. مر و جیک. شیر و... را مینیمه.

 

(fa) در سالهای اخیرایجاد و  تعریض جاده جدید شیراز–اصفهان  و عبور راه آهن شیراز اصفهان از کنار آن  و پیدایش سه روستای قهماد(قوام آباد) و کوشک با(کرم آباد)  و ابوالمهدی با ساکن شدن عشایر در سالهای اخیر ودفن اموات این سه روستا در این گورستان موجب آسیب وتخریب گورستان شده است.

 

 (siy)تو ای چن ساله درس کردن و گوتو کردن رءشهئی نوؤ(شیراز-اسفه ئان) و ردگنه ین رء آئن شیراز-اسفه ئان ا کنش و برآمه ین سه روسته ی قهماد کوشک باه و ابوالمهدی با خوش نشین گنه ین اشایرگرتو ای چن ساله واسپردن مرده گرشا تئ ای خاکه سان هاره رو ای خاکه سان ری به ورچینش نیان.

عکس های این بخش را می توانید در ادامه مطلب بنگرید.

ادامه نوشته

کاءرِمسَرِی سیٍوَند/کاروانسرای شاه عباسی سیوند

کاءرِمسَرِی سیٍوَند/کاروانسرای شاه عباسی سیوند

 

(توجه داشته باشید که عکسهای این وبلاگ در اندازه بزرگ می باشند و امکان دیدن کامل عکس در وبلاگ نیست با ذخیره(save)تصاویر در سیستم خود به تصویر کامل بنگرید)

 

 

این کاروانسرا در زمان صفویه در کنار شهر سیوند پس از اسلام "سیوند خرابه" بنا گردیده است. پلان کاروانسرا بصورت چهار ایوانی است.

 

در زمان پهلوی با ساکن ساختن عده ای از عشایر ایل باصری در این کاروانسرا توسط شخصی بنام قوام شیرازی (از کلیمیان شیراز که مدتی به ظاهر مسلمان و سپس به فرقه ضاله بهایی گروید) به نام کاروانسرای قوام آباد موسوم شد.

 

این کاروانسرا توسط اهالی روستای قوام آباد(قهماد) همچون گورستان صفوی سیوند و شهر پپس از اسلام سیوند (سیوند خرابه) به شدت در سالهای اخیر_ با وجودی که این اثر در آثار ملی ایران ثبت گردیده_آسیب فراوان دیده چنانکه سالها توسط اهالی  روستا به عنوان کارگاه خیارشوری و محل نگهداری گاو و احشام آنها مبدل گشته بود. همچنین کتیبه سردر ورودی که سال ساخت کاروانسرا و نام کاروانسرای سیوند حک شده بود به سرقت رفت و از یکی از لنگه های درب ورودی به عنوان پل توسط قوام آبادی ها(قهماد) مور استفاده قرار گرفته و سپس به آتش کشیده شده است.این کاروانسرا بارها مورد کاوشهای غیر قانونی قرار گرفته است.

 

این اثر به تاریخ 25/12/79به شماره3065در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

(توجه داشته باشید که عکسهای این وبلاگ در اندازه بزرگ می باشند و امکان دیدن کامل عکس در وبلاگ نیست با ذخیره(save)تصاویر در سیستم خود به تصویر کامل بنگرید)

عکس های این بخش را در ادامه مطلب ببینید

 

ادامه نوشته

مَگلِس ،اَلَم یٍ سیٍوَندیٍ/علم سیوندی،عزاداری امام حسین علیه السلام سیوند

محرم در سیوند جایگاهی بس سترگ و شاخص دارد که شاید به جرات توان گفت که در هیچ جای ایران مراسم و سنتهای خاص وجود ندارد.

شاخص ترین و زیباترین بخش عزاداری امام حسین علیه السلام که در سیوندی به آن "مَگلِس" یا "مَگلِز"می گویند علم سیوندی است به در ستی ریشه علم سیوند مشخص نیست.اما آنچه مشخص است این علم منصوب به حضرت عباس علیه السلام است و به جز در سیوند در هیچ جای ایران چنین علمی یافت نمی گردد.(اگر چه امروزه در روستاهای اطراف سیوند هم چنین علمی پیدا می گردد اما این علمها چند سالی است که در این روستاها ساخته می شود و به بزرگی علم سیوند نیستند بلکه کوچکتر و دایره ای هم نیستند و به مانند علم سیوند این همه پارچه ندارند)

 

اَلَم یٍ سیٍوَندیٍ/علم سیوندی

علم سیوند که منسوب به حضرت عباس علیه السلام می باشد که نسبتا سنگین ویک نفر آنرا بلند می کند وحرکت می دهد. یک چوب بلند  ویک قطعه مخروطی شکل آهنی اسکلت علم سیوندی را تشکیل می دهند.علم با پارچه پوشیده می گردد و  سطح دایره ای مخروط در قسمت یک سومی بالایی علم نصب می گردد و نوک مخروط تا بالای چوب امتداد می یابد با کشیدن پارچه بر روی مخروط (توجه داشته باشید که تمامی این پارچه ها  متبرک شده و از اماکن مقدس جمع آوری گردیده است) شکل یک خیمه  بالای علم به خود می گردد و  انتهایپارچه های دیگر بطور رنگارنگ بر روی محیط سطح مقطع دایره ای بسته می گردد. در روی نوک علم نیز دو چوب به صورت عمود منصف یکدیگر بر روی نوک علم نصب می گردد و در نقطه تقاطع یک شمشیر قرار میگیرد .

 

 

گِرِند دِیَن یٍ اَلَم یٍ سیٍوَند/گره زدن علم سیوند

یکی از سنتها در سیوند گره زدن پارچه های آویزان از علم است. از آنجا که این علم منسوب به حضرت عباس علیه السلام است وخیلی ها حتی آنرا علم حضرت عباس علیه السلام می نامند.همه می دانیم که حضرت عباس علیه السلام در کربلا دست خود را از دست داد که می توان گفت این پارچه ها دستان حضرت عباس علیه السلام است دست که همواره نماد دستگیری مدد و کمک بوده است از آنجا که در مددجویی از حضرت ابوالفضل علیه السلام بسیار توصیه شده  و به ایشان باب الحوائج می گویند این پارچه های آویزان که تعدادشان هم زیاد است برای گشایش مشکلات و کمک و مساعدت از مردم با سمت پایین آمده است تا مردم با گره زدن و درخواست حاجت خویش از حضرت ابوالفضل علیه السلام مشکل خویش را به دستان مبارک ایشان مرتفع سازند.

 

 

شمشیر بر روی علم سیوندی

بر روی علم شمشیر نصب می گردد شمشیر که نماد نبرد و جنگ است و نشان حماسی علم سیوندی است. بر روی این علم یک میوه (انار،پرتقال،سیب،و...) با فرو رفتن شمشیر در میوه قرار می گیرد.میوه نماد مظلومیت است  ودر عین حال پیروزی خون بر شمشیر

 

مَگلِس یٍ سیٍوَندیٍ

"مَگلِس" یا "مَگلِز" در اصل از واژه عربی مجلس گرفته شده است که با قرار گیری در نظام آوایی سیوندی همگون با نظام آوایی این زبان کهن گشته است وبه معنای مجلس سوگواری و عزاداری سید الشهدا امام حسین علیه السلام اطلاق می گردد."مَگلِس" سیوندی با توجه به روحیه پر جنب و جوشی و زرنگی و چالاکی سیوندی ها که همه جا زبانزد هم می باشد بسیار پر شور و پر سر وصداست که شاید به جرات توان گفت که در همه جای ایران بی نظیر است. مردم سیوند در طبل زنی و زنجیر زنی سبک ویژه خویش را دارند که در هیچ جای ایران چنین سبکی یافت نمی گردد

 

قربانی کردن در جلوی علم سیوندی

مردم سیوند از دیرباز اعتقاد داشته و دارند که گوسفند،گاو و... را که در عاشورا و تاسوعا نذر و قربانی کنند در پیشاپیش علم ذبح کنند.



 

سخن پایانی

علم سیوندی از بهترین و زیباترین آیینهای عاشورایی و مذهبی ایران است که لزوم ثبت در میراث معنوی ایران بسیار مشهود است. از شما سیوندی زبانان و همچنین دیگر دوستداران و میراث داران فرهنگ کهن ایران زمین می خواهیم برای پاسداشت و زنده نگهداشتن میراث بزرگ ایران سترگ "اَلَم یٍ سیٍوَندیٍ" و "مَگلِس یٍ سیٍوَندیٍ" را به همه مردم ایران بزرگ معرفی کنید.

عکس ها را می توانید در ادامه مطلب ببینید . توجه داشته باشید که عکسهای این وبلاگ در اندازه بزرگ می باشند و امکان دیدن کامل عکس در وبلاگ نیست با ذخیره(save)تصاویر در سیستم خود به تصویر کامل بنگرید

ادامه نوشته

ؤاءشاءگَریٍ کاآءن,/واژگان کهن

                                                        

                                   هاءر,

                                     ۵

                                  ؤاءشاء         

 

*گُلواءنگ/گُلواءنگ یٍ مِسِلماءنیٍ

این واژه کهن د ر زبان سیوندی در متون کهن به معنی اذان آمده است اگرچه این واژه امروزه متاسفانه مورد بی مهری قرار گرفته اما نمود آن را می توان در "گَپ ؤاءشاء" معروف سیوندی "نَ اُؤ بیٍ نَ آءباءدیٍ نَ گُلواءنگ یٍ مِسِلماءنیٍ"به معنای  نه آب بود نه آبادی و نه اذان و تکبیری که در اینجا اذان به معنای بالا بکار رفته است.

 

*اُسِن

واژه کهن "اُسِن" که در کتابهای کهن آمده به معنای آهن می باشد اگرچه متاسفانه این واژه کهن هم در معرض فراموشی قرار گرفته است اما بازتاب آن را امروزه می توان در واژه"اُؤسیءن" یافت "اُؤسیءن"که به چنگکی آهنین  برای باد دادن و پاکسازی غلات(گندم و...)بکار میرود اگرچه امروزه چوبی آن هم ساخته شده اما ابتدا آهنین بوده و واژه "اُؤسیءن" به معنای آهنین (از جنس آهن) می باشد که از واژه کهن و باستانی "اُسِن"مشتق شده است.

 

*کُتؤ/کُتؤیٍ

این واژه از واژه عربی کتاب گرفته شده و در قرار گرفتن در نظام آوایی سیوندی همگون با نظام آوایی این زبان کهن گشته و در معنای"کتاب/کتابی" بکار رفته نمود این واژه اکنون در سیوندی امروز به معنای "کُتؤ:مدرسه/ مکتب خانه" و "کُتؤیٍ:سواد آموزی" بکار گرفته می گردد که در اصل از واژه " کُتؤ/کُتؤیٍ" گرفته شده است.

 

 

 

*روءش

این واژه کهن در کتابها و متون کهن سیوندی به معنای روز آمده اگرچه در نوشته های کهن هم "روٍ" و هم "روءش" به معنای روز آمده اما امروزه واژه زیبا و باستانی "روءش" مورد کم مهری قرار گرفته اما نمود آن را می توان در واژه "روءش,/روءشاء:روزه" یافت.

 

*شِتیٍ

این واژه نیز در زبان سیوندی به معنای شیرین بوده اگرچه واژه "شِتیٍ" کمتر مورد استفاده قرار می گیرد اما بازتاب آنرا می توان در واژه سیوندی "ناءن یٍ شِتیِ" پیدا نمود "ناءن یٍ شِتیِ" که شیرینی سنتی مردم سیوند است که در هنگام فرا رسیدن نوروز پخته و تهیه می گردد که مردم سیوند هنگام سخن گفتن به فارسی به آن "نون (نان)شیرین "می گویند برخی فکر می کنند که در گذشته برای تهیه این شیرینی از شیر استفاده میگردیده و این وجه تسمیه این شیرینی شده که آنرا بنام "ناءن یٍ شِتیِ" به این جهت می خوانند که این درست نیست و دلیل خواندن آن به این نام واژه تاریخی "شِتیٍ" به معنای شیرین بوده است.

 

 

کلمات سیوندی کهن بسیارند در آینده ای نزدیک واژگان کهن بیشتری را با ریشه یابی معرفی می کنیم.

 

 

کوچه باغهای 3000ساله سیوند در حال ویرانی

کوچه باغهای تاریخی سیوند در معرض نابودی

        این کوچه باغها و که که در سالهای پیش از انقلاب به همراه کتیبه پهلوی تنگ خشک سیوند غار سیوند وگورستان صفوی سیوند وکاروانسرای سیوند برای ثبت در فهرست آثار ملی انتخاب شد که در سال7مهر1354کتیبه هخامنشی سیوند بشماره1111ودر تاریخ 11شهریور1382غار سیوند ودر فروردین  86 گورستان صفوی سیوند وسپس کاوانسرای سیوندثبت شد اما هنوز کوچه باغهای سیوند که روزی بیش از 800هکتار را در بر می گرفت واکنون 200هکتار آن تخریب شده در این فهرست به چشم نمی خورد وهر روزه بر تخریب آن افزوده می شود و دیوارهای کوچه باغهای تاریخی سیوند جای خود را به دیوار های بلوکی زشت می دهد ومسولین هیچ کاری تا به حال انجام نداده اند.اکثر این دیوارها توسط افرادی بنا می شود که از بیرون از سیوند به خرید باغ در سیوند اقدام می کنند ودیواری تاریخی را به راحتی از بین می برند.تمامی سیوندیان کوچه باغهای تاریخی را مانند میراث نیاکان پاس می دارند اما بیگانگان به خصوص مرودشتی های بسیار متمدن وبافرهنگ!!!!!وروستاهای بسیار با فرهنگتر از آن با آتش کشیدن کوچه باغها وتخریب آن در تلاشند تا سیوندیان را هم مانند خودشان بی اصالت وتمدن کنند. ومسولان مرودشتی  واستان فارس هم با بی توجهی عمدی خود براین تخریب می افزایند.

        جالب توجه است که بافت تاریخی خانه های سیوند  فارس وکوچه باغهای آن بهمراه ماسوله گیلان میمند کرمان و ابیانه کاشان به عنوان روستاهای  تاریخی ایران انتخاب شدند اما آن سه روستا در فهرست آثار ملی ثبت وحفاظت شدند اما خانه های تاریخی وپلکانی سیوند تقریبا ویران وکوچه باغها هم در حال ویرانی است.

         همچنین ماسه برداری شرکتها از کف رودخانه وتخریب حیات رود سیوند همچنین احداث کارخانه رب گوجه  وانتقال فاضلاب آن به جوی کوچه باغها وتردد ماشینها در کوچه باغها موجب تخریب آن شده  است.

.

 

بافت کوچه باغهای تاریخی سیوند

 

چینه:

 چینه در اصل  مصالح اصلی دیوارهای کوچه باغهای سیوند است که با گل کردن خاک  واضافه نمودن کاه که در زبان سیوندی به آن "سمر" می گویند تشکیل می شود . ساخت چینه باید بسیار ماهرانه صورت گیرد و گل چند روز بماند سپس برای دیوارگزاری آماده گردد. که در اثر بی توجهی سازمانهای مربوطه وبیگانگانی که در سیوند  اقدام به خرید باغ می کنند جای خود را به دیوارهای بلوکی می دهد ومیراث چندین هزارساله به آسانی ویران می گردد.

 

برتا:

 در زبان سیوندی به معنای درب می باشد که درهای باغها در قدیم چوبی  ودر سالهای بعد بصورت شیروانی وحلب در آمده که در سیوند ساخته می شده است. هر برتا دارای یک کلول   ویک سردر می باشد. که اما امروزه بدلیل عدم حمایت مسیولین استان ومرودشتی رو به فراموشی نهاده است.

 

کلول:

قفلهایی چوبی که بر سمت راست درب ها بر روی دیوار باغ کار گرفته می شود. این قفل که در سیوند ساخته می شود به نوعی صنایع دستی سیوند هم محسوب می شود.این قفلها از دو چوب تراشیده شده که بصورت کشویی در هم قرار می گیرند وبا کشیدن قطعه درونی به بیرون رفته و در پشت در قرار می گیرد وباعث بسته شدن در می شود که امروزه متاسفانه با بی توجهی مسیولان میراث فرهنگی رو به فراموشی نهاده است.

 

برجه:

که به فارسی همان پرچین که بر روی دیوار بر روی اشکره وهورده  قرار می گیرد.

 

هورده:

چوبهایی هستند شبیه اشکره که بر روی دیواردرون چینه قرار میگیرند که از جنگلهای سیوند تهیه می شوند.

که در زبان سیوندی هورده نام دارند.

 

اشکره:

چوب هایی مخصوص که از جنگلهای سیوند بریده می شوند ودر اندازه های مورد نیاز تهیه می شوندو بر روی دیوار بکار گرفته می شوند تا برجه بر روی قرار گیرد.

 

دوسه:

به که در کناره رود خانه قرار دارند وآب را از رود سیوند به جو سیوند من منتقل می کند در سیوندی دوسه می گویند .دوسه از جو بزرگتر است.

 

جو:

به جوی اصلی که آب را از رود سیوند می گیرد وبرای کوچه باغها می برد در زبان سیوندی به آن جو می گویند.جو سیوند دارای اشکن های بسیاری میباشد. که در کنار جو نی که در سیوندی " لمان" می گویند و درخت بید که در سیوندی "وی" بکار می برند بسیار است. جو از دوسه کوچکتر است.

 

پرد:

در زبان سیوندی به معنای پل است .یکی از اصلیترین وزیباترین سازههای کوچه باغهای تاریخی سیوند می باشد.که بر روی نهرها وجوهای آب یا جلوی در باغها در اندازههای مختلف با چوب ساخته می شود.

 

اشکن:

به مکانهایی که بر روی جو در هر کوچه باغ قراردارد وآب را از جو به باغ ها می برد تمامی کوچه باغها بجز کیچه جفتی که دو اشکن دارد همگی دارای یک اشکن می باشند.از مهمترین اشکنهای سیوند می توان به اشکن ریگی اشکن فینی اشکن استواری اشکن مدباقری اشکن جفتی اشکن امامزاده و.... را می توان نام برد.

 

مسقن:

مکانهایی که برای تقسیم آب تهیه می شوند مسقن نام دارد هر اشکن دارای یک مسقن اصلی بزرگ وچند مسقن فرعی  کوچکتر می باشد.

 

بور:

بور سدهای کوچکی که بر روی جوهای آب برای استفاده ازآب بسته می شود می گویند هر باغ دارای یک یا چند بور است. که متاسفانه امروزه بورهای سنتی هم جای خود را به آب بندهای آهنی می دهد.

بور از برم کوچتر است.

 

برم:

آب بند هایی  همانند بور با این تفاوت که برم از بور بزرگتر است.

 

کوچه باغهای سیوند در چند سال اخیر

کوچه باغهای سیوند در سالهای اخیر آسیب فراوانی دیده عمده دلایل نابودی این کوچه باغها

1-ساخت کارخانه رب به یک وتخریب باغهای اطراف ورهاسازی فاضلاب آن به کوچه باغ چنانچه کوچه باغی که این کارخانه در آن قرار گرفته از تمامی کوچه باغها خرابتر است وکارخانه هم هیچ مسئولیتی را برعهده نمی گیرد ومسئولان نیز هیچ اقدامی علیه آن به عمل نمی آورند.

2-دوبانده کردن جاده شیراز اصفهان در پیچ سیوند وافتادن راه در میان کوچه باغها در حالی که این پروژه تاکنون تخریبهای زیادی برجا نهاده وهزینه های فراوانی خرج شده کارهای غیر کارشناسی باعث شده تا  جاده ای که با هزینه ای کمتر می شد با احداث تونل سیوند از تخریب میراث تاریخی وفرهنگی پیشگیری نمود.

3-برداشت ماسه وشن از بستر رودخانه وتخریب رودخانه با لودر وبولدزر همچنین شستن ماسه توسط این شرکتها در آب رودسیوند وتردد کمپرسی وکامیون  و بخصوص تراکتور که هیچکدام هم سیوندی نیستند. وصدور مجوز توسط سازمانهای مربوطه بدون هیچ دغدغه زیست محیطی وحفظ میراث فرهنگی باعث تخریب شده است.

4-فروش باغها به غیر سیوندیان وعدم داشتن تعصب سیوندی ونا آشنایی به فرهنگ وتمدن سیوندی باعث شده تا دیوارهای کهن وتاریخی جایگزین دیوارهای بلوکی شود.

5-و از مهمتر بی توجهی مسئولان مربوطه مانند سازمان میراث فرهنگی وگردشگری وصداو سیمای استان وشورا وشهرداری سیوند وهمچنین ارگان یا بنیادی برای حفاظت آن  باعث تخریب آن شده است.

6-ورود غریبه ها به خصوص مرودشت و روستاهای اطراف آن در سالهای اخیر به سیوند وکوچه باغهای آن نیز باعث تخریب آن گشته است.

عکس های این بخش را در ادامه مطلب ببینید.

توجه داشته باشید که عکسهای این وبلاگ در اندازه بزرگ می باشند و امکان دیدن کامل عکس در وبلاگ نیست با ذخیره(save)تصاویر در سیستم خود به تصویر کامل بنگرید

ادامه نوشته

کتابشناسی سیوندی:

 

زبان سیوندی از دید همزمانی-تاریخی،اِ.ک.مالچانووا،مسکو،موسسه زبانشناسی،فرهنگستان علوم روسیه،2003،143صفحه

 

Sivendi v sinkhronnom i istoricheskom osveshchenii, Sost. E.K.Molchanova,

Moskva Rossiâ ¦ skaya akademiya nauk institut yazykoznaniya, 2003, 143 p.

 

  نخستین اثر آزاد زبان سیوندی به زبان روسی را خانم مالچانووا از دید همزمانی-تاریخی چاپ نمود. خانم مالچانووا  پژوهشگر بنیاد(موسسه) زبانشناسی فرهنگستان روسیه است.که پیشتر چند نوشتار در مورد زبان سیوندی نگاشته بود.او نخستین پژوهشهای خود را در1973در مورد زبان سیوندی با گویشوری بومی آغاز نمود.او نوشته های ژوکوفسکی ومان را بررسی ودرست(اصلاح)ودستور(صرف)برخی کنشها را نوشت وچندین نوشته از پارسی و روسی به سیوندی بازگرداند(ترجمه کرد).

در سال1997 مالچانووا پنجمین جلد از "مبانی زبانشناسی ایرانی"<دستور تاریخی سیوندی >را چاپ کرد(1).ودر سال1999م در دومین جلد از زبانهای دنیا ,زبانهای ایرانی,زبان سیوندی را چاپ نمودکه به بررسی رده شناختی آن پرداخت.(2)

اودر سال2001 نوشتار حروف اضافه در سیوندی را نوشت(3).

کتاب گویش سیوندی از دیدهمزمانی-تاریخی را او در سال2003در 143صفحه در بنیاد زبانشناسی فرهنگستان علوم روسیه به چاپ رساند.کتاب در بردارنده نوشتار بسیار زبانشناختی درباره زبان سیوندی است که دربردارنده آغازین آواشناسی دستور واژگان وگزیده نوشتگان است.

 

 

ساختار کتاب حاضر بر اساس منابع  ونوشته های پژوهندگان گذشته و نیز نوشته های خود مولف است. کتاب دربر دارنده مطالب مفصل زبان شناختی درباره زبان سیوندی و شامل مقدمه(ص5-12)،بخش آواشناسی(ص13_72)صرف(ص73-113)واژگان(ص117-119)و گزیده متون(ص120-134)است.مولف در آغاز(مقدمه) آگاهیهای کلی درباره زبان سیوندی،تحول تاریخی آن و تاریخ مطالعات سیوندی به دست داده است.

بخش آواشناسی به بررسی آواهای زبان سیوندی و تحولات تاریخی آنه می پردازد.فهرست این تحولات را می توان در پایان بخش آواشناسی(ص67-70)

مشاهده کرد.از دید تاریخی در دستگاه آوایی سیوندی مصوتهای کوتاه و بلند تفاوت داشته اند.همچنین مصوتهای ایرانی باستان در سیوندی بازتاب خاص خود را دارند.درمجموع شش مصوت با فارسی معاصر منطبق است.

مفصل ترین بخش کتاب به صرف اختصاص دارد

نظام فعل سیوندی آمیزه ای از تحلیل و ترکیب است. در صیغه های زمان حال ترکیب مسلط است. گذشته افعال متعدی به کمک ضمایر شخصی متصل که قابل جابجایی هستند ساخته می شوند.استفاده از ضمایر متصل،به صرف فعلهای لازم نیز سرایت کرده است.

مولف در بخش واژگان (ص117-119)دسته بندی مختصری از واژه های سیوندی به دست داده است. به نوشته مولف،از دیرباز واژگان ایران باستان در سیوندی رواج داشته است و به تحولات ویژه سیوندی به دشواری می توان برخی از آنها را شناسایی کرد برای نمونه:"تیٍتاء:گربه"،"فَرم:خواب"،"اوءیءر:آتش"،"ؤاءتَن:گفتن"،"وِل:گل سرخ"و...

فهرستی مختصر از واژگان سیوندی به صورت موضوعی(گیاهان،جانوران،....)در کتاب اشاره شده است.

فصلی از کتاب به متنهای سیوندی اختصاص داده شده است(ص120-133)در این متن هفت متن سیوندی همراه با ترجمه به زبان روسی آمده است.همه متنها به جز متون 6و7 تکیه گذاری شده است.

پژوهندگان روسی در طی سده گذشته  بر روی زبانهای و گویشهای ایرانی پژوهشهای ارزنده ای کرده اند.استفاده از این منابع و ترجمه آنها بسیار مهم و کارگشاست.کتاب سیوندی خانم مالچانووا نیز از این دست منابع بشمار می رود.بویژه آنکه اثر معتبری درباره سیوندی به زبان فارسی وجود ندارد.

این کتاب در مجله گویش شناسی فرهنگستان زبان و ادب فارسی جلد اول شماره سوم،بهمن1383،به مدیر مسئولی:غلامعلی حداد عادل و قلم لیلا عسکری نقد وبررسی شده است.

 

1) Molchanova, E.K., ``Onekotorykh foneticheskikh osobennostyakh sivendi'', Iranckoe yazykoznanie:

(k 75-letiyu prof. V.I. Abaeva). M. 1976.

2) Molchanova E.K., ``sivendi'' OIYA, 1997.

3) Molchanova, E.K., ``Sivendi yazyk/dialekt'', Yazyki mira. Iranskie yazyki. II. Severo-zapadnye

iranskie yazyki. M., 1999.

 

زبانهای ایرانی گنجینه های ارزشمند نیاکان ما هستند  وبه گفته دکتر کزازی :زبان های بومی ایرانی نیای زبان پارسی اند که ستیز پدر و فرزند کاری بس نکوهیده وناپسند است.آری ورود واژگان فارسی در زبانهای بومی چون سیوندی و سخن راندن با زبانی بجز سیوندی ستیز پدر(سیوندی)و فرزند(فارسی) است.که جا دارد همه ما ایرانیان برای پاسداشت زبانهای ایرانی که اگر از تخت جمشید و زیگورات آناهیتا و بیشابور و... بیشتر نیست از آن کمتر هم نیست کوشا با شیم با فرزندان خویش به زبان بومی خویش سخن برانیم و هنگام سخن گفتن از واژگان کهن واصیل استفاده کنیم و واژگان دیگر زبانها –حتی فارسی- را بکار نگیرند.

زبان سیوندی امروزه همانند دیگر زبانهای ایرانی به سختی در تقابل با فارسی به حیات خویش ادامه می دهد.که در این میان وصلت سیوندی ها با غریبه ها ،مهاجرت سیوندی ها به شهرهای بزرگ،اسکان غریبه ها در سیوند، بی توجهی مسئولان محلی استانی به سیوندی و.... مانند تبری بر درخت کهن سال سیوندی بی رحمانه می تازد.