de:kââne نام  شهر قدیم سیوند پس از حمله محمود افغان به شهر پس از اسلام سیوند(سیوند خرابه) پدید آمد و تا اوایل حکومت قاجار  زیستگاه مردم سیوند بوده است  به بیان دیگر این شهر شهر مردم سیوند در زمان افشاریه ،زندیه و اوایل قاجار می باشد که  در زمان حمله محمود افغان در زمان شاه سلطان حسین صفوی شهر آباد سیوند که ویرانه های آن امروزه با نام سیوند خرابه شناخته می شود بکلی ویران گردید و مردم سیوند پس ویران شدن شهر به کوههای سیوند در مکانی در جنوب سیوند کنونی پناه آوردند و بر فراز کوه در دو طرف دره ای با شیب نچندان زیاد که از چهار طرف محصور می باشد که این حصار طبیعی از شرق بوسیله صخره ای بسیار عظیم و که بسختی امکان صعود از آن فراهم می باشد و از سه سوی دیگر کوه می باشد سکنی گزیدند دره بطوری است که بر کل منطقه احاطه کامل داشته تا بتوانند در صورت مشاهده هرگونه  تهاجمی بسرعت واکنش نشان داده و مانع یورش به شهر گردند و در موقع خطر مردم سیوند از قسمت شرقی که به صخره ای سترگ محدود می شود بالا رفته و با غلطاندن سنگ بر دشمنان بر آنها چیره می یافته اند شیب دره از شرق به غرب است که در همین امتداد  از میان دره جوی  آبی که از فراز صخره سرچشمه می گیرد  می گذرد که آب شهر را تامین می کرده است سرتاسر دره با خانه هایی کوچک پوشیده شده است و نقب ها و دالانهای زیر زمینی ،معابر و کوچه های باریک بخوبی مشخص است ابزاری نیز که در دل سنگها تراشیده اند مانند jafan نیز در سراسر شهر بوفور پیداست در پایین دره و دشت  شمالی آن چاهی عظیم وجود دارد که فاضلاب حمام  آن در آن جمع می شده و ویرانه هایی از حمام آن نیز در ورودی شمالی دره هنوز پا برجاست در میان شهر که کف دره و پایین ترین نقطه شهر  محسوب می شود شاید تنها نقطه هموار شهر را می توان یافت که ویرانه های مسجدی سنگی را می توان مشاهده کرد.

هر چه شهر دوره اول اسلامی سیوند (سیوند خرابه) در دامنه کوه و زمینی هموار بنا شده اما شهر دوره دوم اسلامی سیوند ( de:kââne ) در مکانی ناهموار و دور از دسترس ساخته شده که این حکایت از بروز ناامنی در دوران پس از صفویه برای مردم سیوند حکایت می کند که این ناامنی شاید نه از سوی راهزنان و  یاغی های محلی بلکه از سوی حکومت ایجاد شده چنانکه مردم سیوند در دستگاه حکومت صفویه بویژه شاه عباس از جایگاه بسیار بزرگی برخوردار بوده اند و در زمان خروج افغانها  فداکاری های بسیاری انجام دادند و در به حکومت رسیدن نادر نقش مهمی ایفا نمودند از آنجا که بسیاری اطرافایان نادر در پایان عمر وی مورد غضب واقع شدند سیوندنیان نیز از این غضب در امان نبودند چرا که شمس الدین قائد سیوندی و خانواده اش در زمان نادر مورد خشم وی قرار گرفته و از سیوند به جنوب فارس کوچانیده شدند که احتمال می رود این گونه بی رحمی ها بر مردم سیوند بسیار گسترده تر از این مقدار بوده است که مردم سیوند را به چنین جایی گسیل داده است.

در زمان فتحعلی شاه قاجار مردم سیوند از de:kââne به دامنه کوه که سیوند کنونی در آنجاست نقل مکان نموده اند که امروزه ویرانه های آن در جنوب سیوند کنونی باقی مانده است.

اما تحقیقات تکمیلتر بر این استوار است که de:kââne دژی عظیم در زمان ساسانیان بوده که پس از صفویه پناهگاه مردم سیوند گردیده است...............

بر گرفته از کتاب سیوند کهن شهر تمدن ماد و پارس از مدیر وبلاگ (در حال تالیف)